Het is nu maandagavond, half negen en het is buiten stikdonker. Het regent een beetje dus vanavond zitten we binnen in de camper, ook heel knus. De enige geluiden om ons heen komen van onze dappere buurmannen die met z’n allen onder een partytent zitten te schuilen, racefietsen aan de kant, met een vuurtje wat langzaam door de regen is gedoofd. En de temperatuur zakt hier redelijk ver naar beneden in de avond. Brrr.

Yosemite heeft ons 2 prachtige dagen gegeven, met als extra cadeautje een 2e overnachting waar we graag gebruik van hebben gemaakt. De route vanuit Manteca nam ons mee via Highway 120 en het pittoreske Groveland, een prachtige route door een groene vallei van boomgaarden en bossen. Hoe dichter we bij Yosemite kwamen hoe meer het landschap om ons heen veranderde, met ook kilometers lange zwart geblakerde bomen om ons heen. De bosbranden hier van de afgelopen jaren waren niet mis. Het gaf soms een heel mistroostig gevoel, maar opeens draaiden we de vallei van Yosemite in en kregen we een prachtig uitzicht op de watervallen.

Arjen stond direct klaar met zijn camera en had zichzelf ook nog getrakteerd op een klein cadeautje bij de Walmart: een heuse Go Pro videocamera die de afgelopen 2 dagen dus ook al veel gebruikt is..
Eenmaal in Yosemite snel naar onze campground Lower Pines gereden om daarna met de shuttle naar Lower Fall te gaan. Ideaal geregeld: elke 10 minuten vertrekt er een bus en je bent overal zo.
De wandeling naar de Lower Fall is ongeveer 1,5 km dus prima te doen voor ons.

De overstroming van een paar weken geleden heeft echt flink huisgehouden hier want de hele route naar de Lower Fall is bezaaid met stukken boomstronken, takken en verdwaalde stenen. Het wandelpad is vrijgemaakt, maar je ziet duidelijk dat het water hier echt heel hoog is geweest.
De waterval is prachtig en ook de kids vinden het imposante lawaai erg interessant. Na verschillende fotorapportages van Arjen zijn ze er wel even klaar mee en willen ze graag even op een bankje een kindersuprise ei eten. Tja, prioriteiten natuurlijk.

Na de wandeling gaan we ons eerste kampvuur maar eens aansteken, en Arjen en Finn besluiten om nog even wat hout te gaan sprokkelen in het bos. Helaas, dat brandt voor geen meter dus toch maar even naar de winkel voor een pakketje hout. Als het vuurtje aan is komt de nieuwe aanwinst van Arjen ook tevoorschijn: een Dutch oven, zo’n grote gietijzeren pan die boven een vuurtje kan worden gehangen. We genieten daarna van een heerlijk chili met als toetje marshmallows die de kids zelf maken.

Als de kids heerlijk liggen te slapen drinken wij nog een kopje koffie buiten en prijzen we onszelf heel gelukkig dat we hier zitten met deze bizar mooie omgeving om ons heen. Behalve de eekhoorntjes en de vele vogeltjes is het hier erg stil, en van beren helaas weer geen spoor. Misschien dan maar de volgende dag denken we.

Vanochtend zijn we weer vroeg wakker (6 uur) en na een pancake ontbijt gaan we even een rondje over de campground lopen op zoek naar de dieren. Helaas weer geen beren te zien, en de kids hebben nog wel zo’n mooi fluitje gekocht. Ik heb een wandeling uitgezocht naar Mirror Lake die we al vroeg gaan lopen nu het prachtig weer is. Ondertussen zetten we ons op de wachtlijst bij de campground reserveringen, want stiekem willen we nog wel graag 1 nachtje blijven als het kan.

De wandeling via de Valley Loop Trail is echt super mooi, we klauteren over stenen en boomstronken, lopen naast de snel stromende rivier om vervolgens bij het stille Mirror Lake aan te komen. De naam zegt het al: in de reflectie van het water zie je de bergen aan de overkant. Echt heel gaaf. In mijn beleving had ik ook gelezen dat je hier een rondje kom lopen en via de andere dus terug zou kunnen lopen, maar dat bleek helaas niet zo te zijn. We waren inmiddels al het grote rondje van 4,5 km aan het lopen en dat was een beetje teveel van het goede. Jolie had de heenweg in draagzak gezeten maar liep heel dapper het hele stuk terug zelf. Samen met Finn over de stenen en zoekend naar de mountain lions die hier schijnbaar wonen. Gelukkig niet gezien overigens. Onderweg wel hertjes, van heel dichtbij. Omdat we nog een paar uur moeten overbruggen totdat we weten of we nog een nachtje kunnen blijven besluiten we met de kids eerst maar eens lekker te gaan lunchen en naar het educatieve Nature center te gaan. Helaas nog geen ranger programma’s deze tijd van het jaar, maar de kids kunnen wel leren raden welke voetstappen bij de dieren horen en wie welke geluiden maakt. Jolie is vooral onder de indruk van de beren en de coyotes. Finn vindt ook de dieren in het donkere hoekje wel interessant, bij de afdeling gezellige vleermuizen en stekelvarkens.

Als we om 3 uur weer terug zijn bij de reserveringen mag Arjen gewoon een plekje uitkiezen! Hoe cool is dat, en staan we vanavond op North Pines waarmee we nu op alle 3 de campgrounds van Yosemite hebben gestaan. Woohoo! Finn maakt al snel een vriendje, en is de uren erna onder de pannen met Keano uit Nederland. Samen voetballen ze op het pad tussen de campers totdat het begint te regenen. Ons plan om vanavond te BBQen gaat dus niet door, maar als we binnen zitten te eten aan tafel staan er opeens 2 herten naast ons onze camper. Zo bizar! Arjen heeft bij de creek achter onze camper iets groots en grijs gezien in de struiken, misschien toch nog een beer? We gaan morgenvroeg nog wel even op onderzoek uit voordat we hier weg rijden.

Want ja, we hebben nu wel een achterstand op onze planning en horen morgenavond in Vegas te zijn. 8 uur rijden vanaf hier. Hoe dan ook gaan we morgen dus een flink stuk rijden, waarbij we de grote mammoet bomen in Sequoia en Kings Canyon waarschijnlijk moeten laten voor wat het is. Dat is nog 2 uur extra omrijden namelijk. We zullen zien hoe het weer is, voor vannacht hebben ze sneeuw aangegeven dus we gaan eerst maar eens kijken hoe het weer onderweg is.