Bryce Canyon, zonsondergang. Ik sta met Finn bovenop het rim trail langs de prachtige hoodoos en gekleurde rotsen. We hadden nog 9 minuten vanaf onze camperplaats op North campground dus we hebben een sprintje getrokken door het bos om er op tijd te zijn. Terwijl de zon langzaam achter ons weg zakt zien we aan de overkant prachtige roze kleuren opdoemen: Bryce Canyon met zonsondergang is onbeschrijflijk mooi.

John Muir schreef over Yosemite dat ‘ only the soul can comprehend what the eyes can see’. Daar moet ik veel aan denken deze dagen, want jongens wat een avontuur is het weer. Vanuit het prachtige Yosemite zijn we vroeg in de ochtend vertrokken voor een dag rijden richting Vegas. Het had niet gesneeuwd dus we wilden zoveel mogelijk kilometers maken. We vertrekken met zon via route 41 langs Wawona campground en het gesloten Mariposa Grove. Daar hadden we nog de mammoet bomen kunnen zien als ze niet aan het restaureren waren geweest tot juni van dit jaar.

Maar niet getreurd, we komen vast nog genoeg moois tegen deze weken. Halverwege de dag begint het weer om te slaan en komen we uiteindelijk in de avond aan met regen in Vegas. Regen.
En koud. Zodra we grens met Nevada over zijn gestoken beginnen de billboards langs de kant van de weg ons toe te schreeuwen. En we zijn nog niet eens in Vegas. We eten snel iets bij de Mc Donalds, en moeten dan nog een half uurtje tot we in de stad zijn. We bereiden de kids voor op alles wat ze gaan zien, aangezien Finn de vorige keer niet echt iets heeft meegekregen van al het gedoe. En ongelooflijk maar waar, ze vallen in slaap zodra we op de Strip rijden. Haha! Het regent nog steeds en het weer schijnt er de komende 24 uur niet beter op te worden. Hmm, we besluiten dus te overnachten en de volgende dag nog iets meer van de stad te zien.

Op woensdagochtend worden we wakker met regen in Vegas, en is het amper 15 graden. De zomerjurkjes blijven dus in de kast en de warme truien maken overuren, Na het ontbijt zoeken we het zwembad op waar de kids zich even heerlijk uitleven in het zwembad. Ook de nieuwe videocamera gaat mee en onderwater filmpjes maken schijnt ook heel leuk te zijn. Als het opklaart rijden we de camping af en parkeren we de camper bij Bally’s, waar we gratis kunnen parkeren om de stad te verkennen.

Heel eerlijk gezegd was dit totaal niets iets wat ik wilde, aangezien we daarmee een dag achterstand op het programma zouden krijgen en ik heb echt niets met die schreeuwende hotels, billboards en hordes toeristen. Maar ik geef toe, toen we om 3 uur bij de fonteinen stonden van het Bellagio hotel, het Amerikaanse volkslied werd ingezet door Whitney Houston en de fonteinen show begon kreeg ik toch een kippenvel momentje. Hoe cliché. De mannen moesten nog even de nodige foto’s maken bij een Ferrari, we hebben door casino’s gebanjerd met de kids waar iedereen om je heen vrolijk aan het roken is en enorme glazen cocktail naar binnen werkt. Midden op dag. Het is echt een rare stad. Toen we uiteindelijk ook nog bij het Venetian naar binnen liepen en daar op de 1e verdieping gondels zagen varen was het voor ons wel genoeg. Op naar de natuur graag.

We besluiten niet te ver te rijden en een overnachting te zoeken voor Zion National park. We willen dit keer niet bij de KOA overnachten dus checken onderweg even snel of we nog in het park zelf terecht kunnen, maar helaas. Ook de campground ervoor is vol, maar dan zien we opeens in het land overal campers opduiken. En vuurtjes. Hmm. We checken op de site freecampsites.com wat er in Virgin, Utah te vinden is en jawel we kunnen via een zandweggetje bij een gratis overnachtingsplek terecht. Arjen spot de weg waar we in moeten en met ons grote gevaarte banjeren we off road, terwijl de zon langzaam onder gaat. In het eerste stuk hangen bordjes dat het verboden is om te kamperen, maar dan opeens doemen er prachtige plekken op waar zelf provisorische vuurringen zijn gemaakt. Nog net met het laatste daglicht parkeren we de camper, halen onze stoelen naar buiten en steken het vuurtje aan.

Daar staan we dan. In the middle of nowhere, tussen niets en noppes. Met af en toe een paar andere kampeerders die ook genieten van het weidse uitzicht. Aan de ene kant bergtoppen met sneeuw, aan de andere kant prachtige rotsen. Genieten met een grote G is dit. Finn en Jolie besluiten nog wat stenen te zoeken om het kampvuurtje mooi te maken, we drinken nog een wijntje en kruipen dan ons bedje in. Ik laat de gordijnen open in onze slaapkamer, want de zon komt morgenochtend precies aan deze kant van de camper op. We zitten inmiddels ook in een andere tijdseinen en hebben voor ons gevoel opeens een uur minder.

Vanochtend moet voor het eerst de wekker ons wakker maken om half zeven, maar dan zien we ook een prachtige zonsopkomst vanuit ons eigen bed. We ontbijten met de kids rond 8 en gaan dan weer op pad. Eindbestemming van vandaag is Bryce Canyon, via Zion. In Zion is het best druk langs de weg om te kunnen parkeren, maar we vinden uiteindelijk nog een mooi plekje. Wel eentje die heel bekend voor komt, en inderdaad we zijn hier 3 jaar geleden ook gestopt. Toen zat Jolie nog in de draagzak, nu springt ze achter Finn aan over de rode stenen. Zo leuk!

Als we via de tunnel bij het laatste stuk komen nog even snel een paar foto’s van het zogenaamde schaakbord, en hup het laatste stukje voor vandaag. Met lunchtijd komen we aan in Bryce, waar we nog een plekje mogen uitzoeken op de campground in het park. We vinden een hele mooie, met een picknicktafel en vuurring op een verhoging. De lunch bestaat vandaag uit hotdogs, en Finn moppert dat ze hier echt geen brood kunnen bakken. Alles smaakt anders.

Ook hier is een shuttle systeem waar we handig gebruik van maken. We besluiten eerst om een stuk te wandelen via de rim trail en genieten van het prachtige uitzicht. Ik voel mijn knieën af en toe echt wel met die enorme hoogtes dus de kids houden verplicht handjes vast hier ?
We pakken daarna de shuttle naar Bryce point, en maken heel veel foto’s en filmpjes. WoW! Beslist een detour waard deze reis, aangezien we de vorige keer vanaf Zion naar Lake Powell en Monument Valley zijn geweest. Terug bij de camper gaat ons vuurtje natuurlijk weer aan, worden er heerlijk wraps klaar gemaakt door de mannen en zitten we lekker met dikke truien buiten. Bij aankomst hier vanmiddag vonden de kids namelijk nog sneeuw op de grond om mee te spelen, dat is inmiddels gesmolten maar fris is het wel. De rest van de week schijnt het ongeveer 25 graden te zijn. Na het eten klimmen Finn en ik snel naar boven voor de mooie zonsondergang en Arjen en Jolie blijven bij de camper. Nu is het half negen, zit iedereen klaar voor sterrenhemel die hier schijnbaar heel mooi is. Het is een heldere avond, Arjen heeft Venus en Mercuriusplein gespot. Tijd voor de volgende indrukken dus!